Interglot - "eras" translated from English to Dutch

Summary

English to Dutch: more detail...

era:
- periode; epoch; epoche; tijdperk; tijdvak; era; tijdsgewricht; tijdsverloop; tijd; jaartelling; tijdrekening
Wiktionary:
- era → tijdrekening, era, tijdperk, periode
- era → era, tijdperk, tijdsgewricht

English

Detailed Translations for eras from English to Dutch

the era (period; epoch; age)
de periode; epoch; de epoche; het tijdperk; het tijdvak; de era; het tijdsgewricht; het tijdsverloop
- periode [de ~ (v)] nomen
- epoch [znw.] nomen
- epoche [de ~ (v)] nomen
- tijdperk [het ~] nomen
- tijdvak [het ~] nomen
- era [de ~] nomen
- tijdsgewricht [het ~] nomen
- tijdsverloop [het ~] nomen
the era (epoch; time; period; age)
de tijd
- tijd [de ~ (m)] nomen
the era (age; calendar)
de era; de jaartelling; de tijdrekening
- era [de ~] nomen
- jaartelling [de ~ (v)] nomen
- tijdrekening [de ~ (v)] nomen

Noun	Related Translations	Other Translations
epoch	age; epoch; era; period
epoche	age; epoch; era; period
era	age; calendar; epoch; era; period
jaartelling	age; calendar; era
periode	age; epoch; era; period	period; period of time; space; space of time; term; time
tijd	age; epoch; era; period; time
tijdperk	age; epoch; era; period
tijdrekening	age; calendar; era
tijdsgewricht	age; epoch; era; period
tijdsverloop	age; epoch; era; period
tijdvak	age; epoch; era; period
-	epoch; geological era
Not Specified	Related Translations	Other Translations
tijd		primaeval; primal; primeval

a major division of geological time; an era is usually divided into two or more periods¹
a period marked by distinctive character or reckoned from a fixed point or event¹

era

noun

era

noun

een begrensde en als eenheid beschouwde tijd
- tijdperk → period; epoch; age; era

Cross Translation:

From	To	Via
• era	→ era	↔ Ära — Geschichtswissenschaft: ein Zeitalter oder Zeitabschnitt der Geschichte
• era	→ era	↔ Ära — Geologie: Zeitabschnitt in der Geochronologie, die der Gliederung der Gesteinskörper nach dem Alter ab ihrer Entstehung entspricht
• era	→ tijdperk; tijdsgewricht	↔ époque — moment de l’histoire qui ordinairement marquer par quelque événement considérable.