Summary
English to Swedish: more detail...
- head:
-
Wiktionary:
- head → åka, nicka, skalla, leda
- head → mot, först, främst, huvud, topp
- head → huvud, bornyr, fradga, skum, rektor, ledare, chef, direktör, föreståndare, spets, topp, övre, ända, fattning, förmåga, skalle
- head → huvud, chef, ledare, överhuvud, huvudman, nothuvud, svepe, svepeskål, boll, nicka, inreda
English
Detailed Translations for head from English to Swedish
head:
Conjugations for head:
present
- head
- head
- heads
- head
- head
- head
simple past
- headed
- headed
- headed
- headed
- headed
- headed
present perfect
- have headed
- have headed
- has headed
- have headed
- have headed
- have headed
past continuous
- was heading
- were heading
- was heading
- were heading
- were heading
- were heading
future
- shall head
- will head
- will head
- shall head
- will head
- will head
continuous present
- am heading
- are heading
- is heading
- are heading
- are heading
- are heading
subjunctive
- be headed
- be headed
- be headed
- be headed
- be headed
- be headed
diverse
- head!
- let's head!
- headed
- heading
1. I, 2. you, 3. he/she/it, 4. we, 5. you, 6. they
Translation Matrix for head:
Related Words for "head":
Synonyms for "head":
Antonyms for "head":
Related Definitions for "head":
Wiktionary Translations for head:
head
Cross Translation:
verb
-
(intransitive) move in a specified direction
- head → åka
-
(transitive) to strike with the head
-
(transitive) be in command of
- head → leda
-
coming from in front
- head → mot
-
placed at the top or the front
-
of, relating to, or intended for the head
- head → huvud
-
foremost in rank or importance
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• head | → huvud | ↔ kop — hoofd van een mens |
• head | → huvud | ↔ kop — hoofd van een dier |
• head | → huvud | ↔ hoofd — een belangrijk lichaamsdeel, helemaal bovenaan het lichaam, waarin zich de hersenen en de meeste zintuigen bevinden |
• head | → chef; ledare | ↔ chef — de baas, iemand die de leiding heeft |
• head | → huvud | ↔ Haupt — gehoben: Kopf |
• head | → överhuvud; ledare | ↔ Haupt — Person an der oberster Stelle einer Hierarchie |
• head | → överhuvud; huvudman | ↔ Kopf — das oberste Mitglied einer Organisation |
• head | → huvud | ↔ Kopf — Anatomie: oberster bzw. vorderster Körperteil eines Lebewesens |
• head | → huvud | ↔ Kopf — Biologie: Wuchsform von Gemüsepflanzen wie dem Kohl |
• head | → huvud | ↔ Kopf — stumpfes Ende von Nagel, Schrauben, Nadeln |
• head | → huvud | ↔ Kopf — Ende eines Werkzeuges wie eines Hammers oder Schlägels |
• head | → nothuvud | ↔ Kopf — runder Teil einer Note in der Musik |
• head | → huvud | ↔ Köpfchen — Botanik: eine Form des Blütenstandes |
• head | → svepe; svepeskål | ↔ Körbchen — Botanik: der Blütenstand der Korbblütler |
• head | → ledare | ↔ Leiter — Person, die etwas leitet beziehungsweise als verantwortlicher Vorgesetzter in leitender Position steht |
• head | → boll; huvud | ↔ Omme — salopp, jugendsprachlich, regional, ostdeutsch, rheinisch, westfälisch für: Kopf |
• head | → nicka | ↔ köpfen — (transitiv) mit dem Kopf stoßen |
• head | → inreda | ↔ régler — tirer avec la règle des lignes droites sur du papier, du parchemin, du carton, etc. cf|papier réglé. |
• head | → huvud | ↔ tête — anatomie|fr partie supérieure du corps, qui est le siège du cerveau et des principaux organes des sens, et qui, chez l’homme et chez la plupart des vertébrés, tenir au reste du corps par le cou. |
External Machine Translations: