Home ->Dictionaries ->Dutch/German ->Search: toegeving

Dutch and German Search Results for: toegeving

Summary

Dutch to German: more detail...

toegeving:
- Anerkennung; Erkennung; Konzession; Erkenntnis; Einsicht
Wiktionary:
- toegeving → Abkehr, Entsagung, Verzichtleistung, Resignation, Öde, Verödung, Zession, Abdikation, Abdankung, Ablehnung, Abweisung, Verweigerung, Zurückweisung, Rücktritt, Thronverzicht, Verzicht, Niederlegung

Dutch

Detailed Translations for toegeving from Dutch to German

toegeving:

toegeving [de ~ (v)] nomen

de toegeving (erkenning)
die Anerkennung; die Erkennung; die Konzession; die Erkenntnis; die Einsicht
- Anerkennung [die ~] nomen
- Erkennung [die ~] nomen
- Konzession [die ~] nomen
- Erkenntnis [die ~] nomen
- Einsicht [die ~] nomen

Translation Matrix for toegeving:

Noun	Related Translations	Other Translations
Anerkennung	erkenning; toegeving	achting; dankbaarheid; danken; eerbied; erkentelijkheid; ontzag; respect; waardering
Einsicht	erkenning; toegeving	begrip; benul; besef; bewustzijn; brein; conceptie; denkbeeld; doorzicht; idee; inzicht; mentale voorstelling; notie; rede; verstand; wijsheid
Erkenntnis	erkenning; toegeving	begrip; benul; besef; bevinding; bewustzijn; brein; conceptie; dankbaarheid; danken; denkbeeld; doorzicht; erkentelijkheid; gnosis; inzicht; kijk; mening; notie; ondervinden; ondervinding; oordeel; opinie; opvatting; rede; verstand; visie; zienswijze
Erkennung	erkenning; toegeving	dankbaarheid; danken; denkbeeld; doorzicht; erkentelijkheid; inzicht; kijk; mening; oordeel; opinie; opvatting; visie; zienswijze
Konzession	erkenning; toegeving	clementie; compassie; concessie; goedertierenheid; mildheid; welwillendheid

Related Words for "toegeving":

toegevingen

Wiktionary Translations for toegeving:

Cross Translation:

From	To	Via
• toegeving	→ Abkehr; Entsagung; Verzichtleistung; Resignation; Öde; Verödung; Zession	↔ abandon — à trier
• toegeving	→ Abdikation; Abdankung; Ablehnung; Abweisung; Verweigerung; Zurückweisung; Zession; Rücktritt; Thronverzicht; Verzicht; Niederlegung	↔ abdication — action de renoncer à une charge importante. — note Se dit en parlant de celui qui abdiquer et de la chose abdiquer.