Summary
Dutch to English:   more detail...
  1. beledigde:
  2. beledigen:
  3. Wiktionary:


Dutch

Detailed Translations for beledigde from Dutch to English

beledigde:

beledigde [znw.] nomen

  1. beledigde
    the offended

Translation Matrix for beledigde:

NounRelated TranslationsOther Translations
offended beledigde geestelijk geraakte; gekwetste
AdjectiveRelated TranslationsOther Translations
offended beledigd; gegriefd; gekwetst

beledigde form of beledigen:

beledigen verb (beledig, beledigt, beledigde, beledigden, beledigd)

  1. beledigen (uitschelden; schelden; uitjouwen; uitmaken voor)

Conjugations for beledigen:

o.t.t.
  1. beledig
  2. beledigt
  3. beledigt
  4. beledigen
  5. beledigen
  6. beledigen
o.v.t.
  1. beledigde
  2. beledigde
  3. beledigde
  4. beledigden
  5. beledigden
  6. beledigden
v.t.t.
  1. heb beledigd
  2. hebt beledigd
  3. heeft beledigd
  4. hebben beledigd
  5. hebben beledigd
  6. hebben beledigd
v.v.t.
  1. had beledigd
  2. had beledigd
  3. had beledigd
  4. hadden beledigd
  5. hadden beledigd
  6. hadden beledigd
o.t.t.t.
  1. zal beledigen
  2. zult beledigen
  3. zal beledigen
  4. zullen beledigen
  5. zullen beledigen
  6. zullen beledigen
o.v.t.t.
  1. zou beledigen
  2. zou beledigen
  3. zou beledigen
  4. zouden beledigen
  5. zouden beledigen
  6. zouden beledigen
diversen
  1. beledig!
  2. beledigt!
  3. beledigd
  4. beledigend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Translation Matrix for beledigen:

VerbRelated TranslationsOther Translations
call someone names beledigen; schelden; uitjouwen; uitmaken voor; uitschelden

Related Words for "beledigen":

  • beledigende

Related Definitions for "beledigen":

  1. iets zeggen of doen waardoor je iemand pijn doet of boos maakt1
    • hij was diep beledigd door dat scheldwoord1

Wiktionary Translations for beledigen:

beledigen
verb
  1. nare opmerkingen maken tegen of over een persoon
beledigen
verb
  1. to offend
  2. slang: insult or defeat

Cross Translation:
FromToVia
beledigen affront; insult; offend beleidigen — (umgangssprachlich) jemanden in seiner Ehre oder Würde durch Worte oder Taten verletzen
beledigen abuse; insult; offend; curse; revile; affront insulteroutrager de fait ou de parole, avec dessein préméditer d’offenser.
beledigen offend; insult; hurt; wrong; aggrieve; affront offenseroutrager quelqu’un par une offense.