Summary
Dutch to English:   more detail...
  1. liegen:
  2. Wiktionary:


Dutch

Detailed Translations for liegt from Dutch to English

liegt form of liegen:

liegen verb (lieg, liegt, loog, logen, gelogen)

  1. liegen (jokken)
    to lie
    – tell an untruth; pretend with intent to deceive 1
    • lie verb (lies, lay, lying)
      • Don't lie to your parents1
      • She lied when she told me she was only 291
    to fib
    • fib verb (fibs, fibbed, fibbing)

Conjugations for liegen:

o.t.t.
  1. lieg
  2. liegt
  3. liegt
  4. liegen
  5. liegen
  6. liegen
o.v.t.
  1. loog
  2. loog
  3. loog
  4. logen
  5. logen
  6. logen
v.t.t.
  1. heb gelogen
  2. hebt gelogen
  3. heeft gelogen
  4. hebben gelogen
  5. hebben gelogen
  6. hebben gelogen
v.v.t.
  1. had gelogen
  2. had gelogen
  3. had gelogen
  4. hadden gelogen
  5. hadden gelogen
  6. hadden gelogen
o.t.t.t.
  1. zal liegen
  2. zult liegen
  3. zal liegen
  4. zullen liegen
  5. zullen liegen
  6. zullen liegen
o.v.t.t.
  1. zou liegen
  2. zou liegen
  3. zou liegen
  4. zouden liegen
  5. zouden liegen
  6. zouden liegen
diversen
  1. lieg!
  2. liegt!
  3. gelogen
  4. liegend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Translation Matrix for liegen:

NounRelated TranslationsOther Translations
fib bedenksel; fabel; fictie; leugen; leugentje; sprookje; verdichting; verdichtsel; verzinsel
lie bedrog; leugen; onwaarheid
VerbRelated TranslationsOther Translations
fib jokken; liegen voorjokken; voorliegen
lie jokken; liegen afzetten; bedotten; gelegen zijn; liggen; tillen; voorjokken; voorliegen

Related Definitions for "liegen":

  1. niet de waarheid zeggen2
    • het is niet waar, je liegt2

Wiktionary Translations for liegen:

liegen
verb
  1. met opzet feiten vertellen die niet de waarheid zijn maar wel als dusdanig worden gepresenteerd
    • liegenlie
noun
  1. kaartspel
liegen
verb
  1. tell an intentional untruth

Cross Translation:
FromToVia
liegen lie lügen — vorsätzlich nicht die Wahrheit sagen
liegen lie; tell a lie mentir — Sens intransitif