Home ->Dictionaries ->Dutch/French ->Search: opstandig

Dutch and French Search Results for: opstandig

Summary

Dutch to French: more detail...

opstandig:
- révolté; récalcitrant; révolte; opiniâtre; têtu
Wiktionary:
- opstandig → rebelle
- opstandig → insurgé, rebelle, rétif, séditieux, séditieuse

Dutch

Detailed Translations for opstandig from Dutch to French

opstandig:

opstandig adj

opstandig (revolutionair; oproerig; rebels)
révolté
- révolté adj
opstandig (recalcitrant; stijfhoofdig)
récalcitrant; révolte; opiniâtre; têtu
- récalcitrant adj
- révolte adj
- opiniâtre adj
- têtu adj

Translation Matrix for opstandig:

Noun	Related Translations	Other Translations
récalcitrant		weigeraar
révolte		oproer; opstand; opstootje; plotselinge omwenteling; rebellie; rel; sabotage; tegenstand; tegenwerking; verzet; volksoproer; volksopstand; vuistgevecht; weerstand
révolté		herrieschopper; muiter; oproerkraaier; rustverstoorder; stokebrand
Modifier	Related Translations	Other Translations
opiniâtre	opstandig; recalcitrant; stijfhoofdig	eigenwijs; eigenzinnig; halsstarrig; hardhoofdig; koppig; onbuigzaam; onverzettelijk; onwrikbaar; recalcitrant; stijfhoofdig; stijfkoppig; weerbarstig
récalcitrant	opstandig; recalcitrant; stijfhoofdig	bokkig; dwars; eigenwijs; eigenzinnig; hardhoofdig; koppig; obstinaat; onbestuurbaar; onbuigzaam; ongehoorzaam; ongezeglijk; onhandelbaar; onverzettelijk; onwillig; rebellerend; stijfhoofdig; stijfkoppig; stug; taai; tegendraads; weerbarstig; weerspannig
révolte	opstandig; recalcitrant; stijfhoofdig
révolté	oproerig; opstandig; rebels; revolutionair	baanbrekend; revolutionair
têtu	opstandig; recalcitrant; stijfhoofdig	bokkig; eigenwijs; eigenzinnig; halsstarrig; hardhoofdig; hardleers; koppig; obstinaat; onbuigzaam; onverzettelijk; onwillig; onwrikbaar; recalcitrant; stijfhoofdig; stijfkoppig; stug; taai; tegendraads; weerbarstig; weerspannig

Related Words for "opstandig":

opstandigheid, opstandigst, opstandigste, opstandige

Wiktionary Translations for opstandig:

opstandig

adjective

Qui refuser obéissance à une autorité légitime.
- rebelle → oproerig; opstandig; rebels; weerspannig; ongehoorzaam; ongezeglijk

Cross Translation:

From	To	Via
• opstandig	→ insurgé	↔ insurgent — rebellious
• opstandig	→ rebelle; rétif	↔ rebellious — showing rebellion
• opstandig	→ séditieux; séditieuse	↔ seditious — of, related to, or involved in sedition