Home ->Dictionaries ->Dutch/Swedish ->Translate breuken

Translate breuken from Dutch to Swedish

Summary

Dutch to Swedish: more detail...

breuken:
- brytningar
breuk:
- bråkdel; bit; stycke; spricka; brott; fraktur; avbrott; inbrytande
Wiktionary:
- breuk → bråk, spricka, förkastning, brytning, brott, bråck, svaghet, diskbrock

Dutch

Detailed Translations for breuken from Dutch to Swedish

breuken:

breuken [de ~] nomen, plural

de breuken
brytningar
- brytningar nomen

Translation Matrix for breuken:

Noun	Related Translations	Other Translations
brytningar	breuken	accenten; verbrekingen
-	teller

Related Words for "breuken":

breuk

breuk:

breuk [de ~] nomen

de breuk (breukgetal)
bråkdel; bit; stycke
- bråkdel [-en] nomen
- bit [-en] nomen
- stycke [-ett] nomen
de breuk (barst; scheur; krak)
spricka
- spricka [-en] nomen
de breuk (fractuur)
brott; fraktur
- brott [-ett] nomen
- fraktur [-en] nomen
de breuk (interruptie; onderbreking; verbreking)
avbrott; inbrytande
- avbrott [-ett] nomen
- inbrytande nomen

Translation Matrix for breuk:

Noun	Related Translations	Other Translations
avbrott	breuk; interruptie; onderbreking; verbreking	IRQ; interrupt; interruptaanvraag; onderbreken; onderbreking; pauze; reces; speelkwartier; storing; tussenpoos; verbreken; verderf
bit	breuk; breukgetal	aanbijten; bit; brok; brokje; deel; eindje; fiche; fractie; fragmentje; gedeelte; groot en dik stuk; homp; klein stukje; klompje; klont; klonter; klontertje; klontje; knauw; moot; part; partje; plak; plakje; schijfje; snippertje; stuk; stukje; suikerklontje; tranche
brott	breuk; fractuur	Crime; delict; fracturen; misdaad; misdrijf; overtreding; overtredingen; schanddaad; verdragsschending; vergrijp; vergrijpen; wandaad; wetsovertreding
bråkdel	breuk; breukgetal
fraktur	breuk; fractuur
inbrytande	breuk; interruptie; onderbreking; verbreking
spricka	barst; breuk; krak; scheur	coryfee; crack; gebrek; geweldenaar; kei; kiertje; kloof; manco; opening; rotsspleet; ruptuur; scheuring; spleet; tussenruimte; uitsparing; zwakheid
stycke	breuk; breukgetal	aandeel; alinea; brokje; coupure; deel; eindje; fragmentje; groot en dik stuk; homp; klein stukje; klompje; klont; klonter; klontertje; klontje; part; partje; snippertje; stukje
Verb	Related Translations	Other Translations
spricka		aan stukken springen; een krakend geluid maken; klieven; kloven; kraken; openhakken; splijten; splitsen; uiteensplijten

Related Words for "breuk":

breuken, breukje

Related Definitions for "breuk":

een kapotte bot in je lichaam¹
- de breuk in haar arm genas snel¹
niet een heel getal¹
- driekwart is een breuk¹

Wiktionary Translations for breuk:

Cross Translation:

From	To	Via
• breuk	→ bråk	↔ common fraction — fraction with two integers
• breuk	→ spricka	↔ crack — thin space opened in a previously solid material
• breuk	→ förkastning	↔ fault — geological fracture through rock
• breuk	→ bråk	↔ fraction — arithmetic: ratio
• breuk	→ bråk	↔ vulgar fraction — fraction with two integers
• breuk	→ brytning; brott	↔ Bruch — das körperliche Brechen, Zertrennen eines Gegenstandes; Materials; der Ort des Brechens; ein Auseinander gehen, Trennen im weitesten Sinne von Gegenständen, Materialien, Verbindungen, Zusammenschlüssen
• breuk	→ brott	↔ Bruch — Anatomie: eine Knochenfraktur bei Menschen und Tieren
• breuk	→ brott	↔ Bruch — ein einhalten einer Vereinbarung, Vertrages, Übereinkunft
• breuk	→ bråck	↔ Bruch — Anatomie: ein Eingeweidebruch bei Menschen und Tieren
• breuk	→ brott	↔ Bruch — das (gewaltsame) Auflösen, Lösen einer Verbindung
• breuk	→ förkastning	↔ Bruch — Geologie: eine Verwerfung, eine Störungszone
• breuk	→ bråk	↔ Bruch — Mathematik: die Darstellung eines Quotienten von Termen, insbesondere von ganzen Zahlen, bei der man einen zumeist horizontalen horizontalen Bruchstrich zieht, über diesem als Zähler den Dividenden schreibt und unterhalb als Nenner den Divisor.
• breuk	→ förkastning; svaghet	↔ faille — géologie\|fr fracture, fissure avec rejet des deux blocs situés de part et d’autre de la cassure.
• breuk	→ brytning; brott	↔ fracture — rupture avec effort.
• breuk	→ bråck; diskbrock	↔ hernie — chirurgie\|fr tumeur mou former par un organe ou une partie d’organe sortir de la cavité qui le contenir normalement par un orifice naturel ou accidentel.

¹Muiswerk Woordenboek